Hvor er grænni, Prius eða Hummer?

Í allri umræðunni um gróðurhúsaáhrifin verður sífellt meiri pressa á fólk að láta umhverfissjónarmið stýra neyslunni og eru bílar þar stór þáttur.  Þannig hefur t.d. Toyota sett á markað hinn ofurgræna Toyota Prius sem á að vera öllum bílum vænni er kemur að umhverfinu.  Þannig hljóta allir að sjá að þeir sem aka um á Prius hljóta að vera miklu meðvitaðri um umhverfið en þeir sem böðlast um á monster trukkum á borð við Hummer.  En er það svo einfalt?

Ritstjóri rakst um daginn á athyglisverða rannsókn þar sem reiknaður var út heildar orkukostnaður fyrir annars vegar Toyota Prius og hinsvegar hinn ógurlega Hummer.  Þar var horft á orkunotkun við hönnun og framleiðslu bílanna, umhverfisáhrif vegna efnis sem notað er og svo kostnað við förgun bílanna.  Eitt af því sem þar kom fram var að nikkelið sem notað er í rafhlöður Priusins veldur ekki aðeins óskaplegri mengun þar sem það er unnið, heldur er því svo siglt hringinn í kringum hnöttinn á leið sinni frá námum í Kanada, í hreinsistöð í Evrópu, áframvinnslu í Kína og svo fullvinnslu í Japan og þaðan á markað.

Til að gera langa sögu stutta er heildar orkukostnaður á hvern ekinn kílómetra í Prius nærri 50% meiri en í Hummer.  Ótrúlegt, en satt.  Þannig hefur einnig verið bent á að með því að kaupa Prius er maður í raun að flytja stærstan hluta mengunarinnar úr landi.  Í stað þess að stærstur hluti mengunarinnar verði til þar sem bíllinn er notaður, verður hún til á framleiðsluferlinum.  Þannig geta vestrænir neytendur í raun firrt sig ábyrgð og komið henni yfir á þróunarríki sem í auknum mæli þyrftu að annast mengandi framleiðsluna.

Ekki ætlar ritstjóri að ráðleggja þeim sem áhyggjur hafa af náttúrunni að hlaupa út og kaupa sér Hummer.  Hinsvegar væri athugandi fyrir umhverfissinna sem ekki treysta sér til að leggja bílnum alveg að fjárfesta frekar í ódýrum, sparneytnum díselbílum.  Þeir eru ólíkt umhverfisvænni en Priusinn. 

Frábær dagur

Kosningaskrifstofan í Eyjum var opnuð með viðhöfn á fimmtudagskvöldið.  Guðni Ágústsson, landbúnaðarráðherra klippti á borða kl. 18 og opnaði þannig formlega framtíðar heimili okkar Framsóknarmanna í Eyjum.  Að loknum ræðuhöldum var öllum boðið í grill og var undirritaður orðinn vel reyktur upp úr 8 um kvöldið eftir að hafa grillað heilan lambaskrokk og hátt í hundrað pylsur ofan í gesti og gangandi.

Næstu vikuna verður kosningaskrifstofan opin milli 16 og 18 virka daga og 13-16 næstu helgi og eru allir velkomnir í kaffi og spjall.

Vígsla Framsóknarheimilisins

Á morgun, fimmtudaginn 26. apríl mun landbúnaðarráðherra, Guðni Ágústsson, vígja húsnæði Framsóknarfélags Vestmannaeyja við Kirkjuveg, sem jafnframt verður kosningaskrifstofa Framsóknarflokksins fyrir þessar alþingiskosningar.  Athöfnin hefst kl. 18:00 og verður boðið upp á grillað lambakjöt og fleira góðmeti.  Því er tilvalið að taka fjölskylduna með og fá sér bita og rabba við Guðna og Bjarna, Eygló og Lilju Hrund Harðarbörn, frambjóðendur Framsóknarflokksins í Suðurkjördæmi.

Allir eru hjartanlega velkomnir. 

Hvaða ábyrgðir eru þetta?

Í fundargerð frá síðasta fundi bæjarráðs Vestmannaeyjabæjar er að finna athyglisverða færslu.  Hún hljómar svo: 

7.      200704091 - Trúnaðarmál

Bæjarráð samþykkir að ljúka greiðslu vegna ábyrgða í tengslum við Áhugafélagið Húsið með greiðslu kr. 1.160.826

Hér vakna ýmsar spurningar.  Er hér um að ræða ábyrgðir sem bærinn gekkst í?  Ef svo er, hverjar voru þær.  Og ef um er að ræða ábyrgðir bæjarins, hvers vegna er málið merkt trúnaðarmál?

Ef ekki er um að ræða ábyrgðir bæjarins, hvaða ábyrgðir er þá um að ræða og hvers vegna er bærinn að greiða þær?  Og hvers vegna er það trúnaðarmál?

Í öllu falli er einkennilegt að farið skuli með það sem trúnaðarmál að bærinn sé að láta af hendi rúmlega eina milljón króna.  Bæjarbúar hljóta að eiga heimtingu á að vita um hvað málið snýst.

Afrekalisti íhaldsins í Eyjum

Rétt fyrir helgi datt inn um lúguna hjá mér nýtt tölublað Stofna, blaðs Eyverja sem er félag ungra sjálfstæðismanna hér í Vestmannaeyjum.   

Þetta blað, sem virðist gefið út til að flagga meintum afrekum íhaldsins í bæjarstjórn og svo auðvitað peppa upp listann fyrir alþingiskosningarnar, er bara enn eitt dæmið um þann doða sem ríkt hefur í stjórn bæjarins eftir að íhaldið komst til valda síðasta vor.  Það sést best á forsíðu blaðsins, þar sem talin eru upp afrek íhaldsins frá því í fyrravor.

Fyrir það fyrsta virðast Eyverjar ekki hafa getað grafið upp nógu mörg mál til að dekka þrjá dálka á forsíðunni hjá sér, svo þeir grípa til þess ráðs að tvítaka listann.  Kannski eru þessi mál bara svo góð að ekki nægir að telja þau upp einu sinni.  En hvað um það, jafnvel þótt listinn sé tvítekinn þynnist hann enn meira eftir því sem betur er skoðað.  Meðal þess sem Eyverjar eigna íhaldinu er:

Sameining Barnaskóla og Hamarsskóla í Grunnskóla Vestmannaeyja.  Þessi sameining var samþykkt á síðasta kjörtímabili og kemur núverandi meirihluta því lítið við.

Lagt grunn að eflingu háskóla- og rannsóknasamfélags í Eyjum.   Enn ein nefndin!  Íhaldið hefur stjórnað Rannsóknarsetrinu frá stofnun þess og því haft vel á annan áratug til að byggja það upp.  Þar hefur hinsvegar lítið gerst frá árinu 1992 þrátt fyrir margar skýrslur og nefndir.  Erfitt er að sjá hvernig enn ein nefndin á að bæta þar úr, en guð láti á gott vita.

Opnað nýjan Sóla.  Ákvörðun um byggingu nýs Sóla var tekin á síðasta kjörtímabili og fyrsta skóflustungan tekin árið 2005.  Íhaldið afrekaði því að klippa á borðann.  Júbbdídú.

Lagt grunn að 3ja stjörnu tjaldstæði.  Aftur eru þeir að klára vinnu sem fór að mestu fram á síðasta kjörtímabili.

Tekið afgerandi frumkvæði í samgöngumálum.  Það er ekkert afgerandi við framgang íhaldsins.  Allt gengur út á að styggja hvorki Sturlu né Johnsen og Kristinsson.  Því hefur vinna íhaldsins einkennst af hálfkveðnum vísum og innantómum ályktunum. 

Það má vel vera að stórum hluta Eyjamanna þykji þessi stöðnun í bænum í lagi, þar sem íhaldið getur jú ekki gert neitt rangt.  Við hin hljótum að velta fyrir okkur hvernig okkur á mögulega að takast að snúa vörn í sókn með meirihluta sem hefur á aðeins 10 mánuðum:

1. Staðið fyrir stórhækkunum á gjöldum á íbúa, svo sem sorphirðugjöldum ofl.
2. Stungið í eigin vasa lækkun ríkisins á virðisauka á matvæli með því að lækka ekki mat til barna og eldri borgara.
3. Hafnað því að eyða biðlistum eftir leikskólaplássi með því að nýta það svigrúm sem varð við sameiningu Rauðagerðis og Sóla.
4. Svikið eigin kosningaloforð með því að fara í uppsagnir á söfnum bæjarins.
5. Sýnt algeran skort á atvinnustefnu.  Einu merkin um einhverja stefnu í atvinnumálum eru að setja tugi, ef ekki hundruði milljóna í knattspyrnuhús og hverjum gagnast það ef verktaki ofan af landi verður með lægsta boðið?

Þá er mikið talað um jákvæðar fréttir frá Eyjum.  Vissulega hefur bæjarstjórinn okkar tekið sér Árna Sigfússon til fyrirmyndar og verið duglegur við að koma jákvæðum fréttum í fjölmiðla.  En munurinn er sá að Árni hefur bakkað upp orðin með aðgerðum.  Og á því sviði er Elliði enginn Árni.

Hver er að snuða börnin og gamla fólkið í Eyjum?

Á síðasta fundi Skólamálaráðs var tekið fyrir erindi Eyglóar Harðardóttur vegna verðs á skólamáltíðum hjá Vestmannaeyjabæ.  Vegna lækkunar virðisaukaskatts á matvælum um síðustu mánaðamót hefði mátt búast við samsvarandi lækkun á þeim máltíðum sem bærinn selur, jafnt til skólabarna sem eldri borgara.  Í svari ráðsins kemur fram að forsendur þess að bærinn lækki sé að "verð á aðkeyptum matvælum og hráefni lækki."  Jafnframt segir ráðið að það hafi ekki gerst nema að óverulegu leiti.

Það er náttúrulega ansi merkilegt að fulltrúar okkar, sem eiga að gæta hags bæjarins, skuli ekki ganga eftir því að birgjar skili þeim lækkunum sem þeim ber í vörum og þjónustu sem þeir selja bænum.  Og það er ekki síður merkilegt að bærinn virðist ekki ætla að skila þeim fjármunum sem þó sparast til þeirra sem nýta þjónustuna, þ.e. barnafjölskyldna og ellilífeyrisþega.   Svona eiga menn ekki að hegða sér.

Nú skal efla Rannsóknasetrið - Loksins, loksins

Á báðum fréttamiðlum Eyjanna er í dag vitnað í blogg bæjarstjórans, þar sem fram kemur að búið er að skipa starfshóp til að vinna að eflingu Rannsókna- og fræðasetursins við Strandveg.  Loksins, loksins segi ég nú bara.  Setrið var sett á stofn í október árið 1994 og verður því 13 ára á þessu ári.  Þegar setrið var sett á stofn var vissulega um frumkvöðlastarf að ræða og miklar væntingar um uppbyggingu vísindastarfs á þess vegum. 

Því miður er raunin sú að minna hefur orðið úr en efni stóðu til.  Setrið hefur lítt náð að vaxa á þessum bráðum 13 árum og enn eru aðeins 1.5 stöðugildi á vegum HÍ og þær stofnanir og fyrirtæki sem þó hafa þar starfsemi eru ein- til tvímenningsútibú sem lítið bolmagn hafa til að dafna í þessu umhverfi.  Þá hefur skort á framtíðarsýn og stefnumótun og því hefur verið erfitt að fá samstarfsaðila og fjármagn að uppbyggingunni.

Vonandi heyrir það allt til bóta með þessum nýja starfshópi því ekki veitir af því að fá svolítinn kraft og eldmóð niður á Strandveg til að keyra starfsemina upp úr hjólförunum. 

Hver laug að hverjum?

Nú er ljóst að einhver laug þegar Síminn var seldur.  Davíð og Halldór lögðu ríka áherslu á að ekki væri hægt að aðskilja grunnetið frá og því yrði að selja það með Símanum.  Annað hvort hefur einhver logið að þeim, eða þeir logið að okkur.  Einhvern vegin held ég samt að hvorki þeir né aðrir verði rukkaðir um skýringar á þessum lygum.  Því miður er langtímaminni fjölmiðla álíka slæmt og kjósenda. 

Fyrirtækið Míla stofnað um fjarskiptanet Símans

Rífandi gangur í MTV

Svo virðist sem nýju lífi hafi verið hleypt í Menningar- og tómstundaráð Vestmannaeyjabæjar eftir áramótin.  Síðasta fundargerð er stútfull af athyglisverðum málum sem verið er að keyra í gegn og verður spennandi að sjá hvort menn geta haldið dampi áfram.  Á fundinum voru afgreidd stórmál á borð við menningarmiðstöð fyrir unga fólkið okkar og samningur við Gullrót um Rokkeldið í Fiskiðjunni.

Það er gaman að sjá að lifnað er yfir þessu mikilvæga ráði og vonandi tekst betur til með skipulag og rekstur þessarar menningarmiðstöðvar en síðast þegar reynt var.  Bæði miðstöðin og Rokkeldið eru mál sem skipta unglinga Eyjanna miklu og nauðsynlegt að vel sé að verki staðið.

Akureyrarbær tekur upp viðræður við kennara

Eins og margir vita gengur hvorki né rekur í kjaraviðræðum kennara og launanefndar sveitarfélaga.  Eftir að Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir setti lög á kennara fyrir tveimur árum og þvingaði þannig fram samninga sem stór hluti kennara var ósáttur við og var samþykktur með nokkurra atkvæða mun, hafa kennarar leitað allra leiða til að rétta sinn hlut á við aðrar sambærilegar stéttir.  Launanefndin hefur ekki viljað ljá máls á slíku.  Nú er svo komið að deilan er komin til Ríkissáttasemjara og þar verða ræddir möguleikar á að setja deiluna í gerðardóm.

Það vekur nokkra athygli að Akureyrarbær hefur boðað til fundar með kennurum þeim sem vinna hjá sveitarfélaginu og er það fyrsta sveitarfélagið sem þannig tekur fram hjá launanefndinni.  Verður fróðlegt að fylgjast með hvernig mál þróast.  Þá verður ekki síður fróðlegt að sjá hvort Vestmannaeyjabær mun funda með sínu fólki, eða hvort hann mun áfram fela sig á bak við launanefndina eins og tíðkast hefur til þessa.

Því miður virðist ekki líklegt að lausn sé í sjónmáli eins og mál standa.  Það verður þó a.m.k. hægt að vonast eftir að næsti menntamálaráðherra verði ekki úr röðum Sjálfstæðismanna.  Þá verður líka að vona að Sjálfstæðismenn í Eyjum hafi ekki lært of mikið um samningatækni af varaformanni sínum.