Framsóknarblaðið

Segðu okkur frá sjálfri þér?

Eydís Tórshamar heiti ég og er sjúkraliði og er á öðru ári í hjúkrunarfræði við Háskólann á Akureyri.  Ég er fædd í Færeyjum og flutti ásamt mömmu minni og bróður til Vestmannaeyja 1978.  Mamma mín er Guðný Anna Tórshamar, kölluð „Dinna“ og hún er ekkja  Jóhannesar Esra Ingólfssonar sem gekk mér í föðurstað. 

Ég ólst upp í Vestmannaeyjum og gekk í Barnaskólann en fór snemma að þvælast.  Átján ára fór ég sem Au-pair í til Bandaríkjanna og var þar í tæp tvö ár og svo með annan fótinn þar í mörg ár á eftir.  Ég fór líka að vinna á Jersey á Ermarsundi 1997-1998 sem var stórkostleg upplifun þar sem ég var svo heppin að kynnast ensk/franskri menningu en þar sem eyjan er mitt á milli Englands og Frakklands voru öll nöfn á frönsku sem enginn gat borið fram því allir töluðu ensku, svo ég minnist ekki á vinstri umferðina!
Árið 1999 flutti ég til Álaborgar í Danmörku og bjó þar fram á haust. 2006.  Þar var ég að vinna í skólum og var í námi sem „pædagog“ sem er sambland af leikskólakennara og þroskaþjálfa og líka á barnaspítala, sem kveikti áhuga minn á heilbrigðisgeiranum.  Ég fékk vinnu á Heilbrigðisstofnuninni í Vestmannaeyjum stuttu eftir að ég flutti heim og byrjaði í sjúkraliðanáminu í FÍV.  Ég kláraði sjúkraliðanámið og stúdentsprófið á 35 ára afmælisdeginum mínum og var ákveðin ði að halda áfram í hjúkrunarfræði eftir það. 

Hvers vegna framboð?

Stjórnmál hafa verið áhugamál hjá mér en ég hef verið  meira í því að kvarta heima. Tækifærið til að geta  tekið þátt í að gera samfélaginu til bóta í Vestmannaeyjum er núna.  Bæta þarf þjónustu við aldraða, við börnin okkar og nýta þann mannauð sem við eigum hérna í Eyjum.  Það verður að sjá til þess að þjónustan spítalanns skerðist ekki meira og að hér sé öruggt að vera.  Hér er stórkostlegt fólk og náungakærleikurinn er mikill og til þess að það haldi áfram verðum við að passa uppá hvort annað og vinna saman að því að hér vilji fólk eyða ævinni.  Ég er óháð flokkspólitík því ég trúi því að stjórnmál snúist um fólk, en ekki flokka. Á B-listanum er góður hópur sem á eftir að gera góða hluti í bæjarstjórn Vestmannaeyja.

"Hlustaðu á mig, leyfðu mér að segja þér hvernig mér líður þegar ég heyri ekki í kennaranum....... það er erfitt..."

Menntun er forsenda framfara.  Við gerum kröfu á að hafa skóla án aðgreiningar, skóla sem mætir þörfum nemenda í samræmi við þarfir og þroska hvers og eins og skóla þar sem börnin okkar fá jöfn tækifæri.

Foreldra eiga ekki að þurfa að berjast fyrir rétti barns síns í grunnskóla.  Það á að vera sjálfsagt að þeir sem þurfa á meiri aðstoð við nám en aðrir fái hana og þeir sem eiga við  fötlun að stríða t.d. skerta heyrn fái tilhlítandi úrræði önnur en þau að þurfa að sitja á fremsta bekk eða að leita á náðir líknafélaga. Það er skylda skólans að mæta þörfum allra nemenda skólans og stuðla að alhliða þroska, velferð og menntun hvers og eins.

Því miður hafa foreldrar barna alltof oft komið að lokuðum dyrum og ekki fengið þá sértæku aðstoð sem sum hver þurfa  á að halda í skólastofu.

"Hlustaðu á mig, leyfðu mér að segja þér hvernig mér líður þegar ég heyri ekki í kennaranum....... það er erfitt mamma..."

Dæmi eru um það í Eyjum að foreldrar heyrnaskerts barns hafi þurft að leita til líknafélaga til að fá hljóðkerfi í skólastofu, til að barn þeirra hefði sömu möguleika á að heyra það sem fram fór í kennslustofunni því ekki var til fjármagn til slíkra kaupa. Forgangsröðun bæjarins hafa ekki náð til þessara þarfa nemenda því miður og þess vegna eiga þessir einstaklingar erfitt uppdráttar.

Það er útbreidd skoðun foreldra að hlutverk skólans sé að standa vörð um velferð barna sinna.  Jafnrétti á að vera í orði sem og á borði.  Sú staðreynd að foreldrar fatlaðra barna í Grunnskóla Vestmannaeyja verði að leita til líknarfélaga til að tryggja jafnrétti til náms er fráheyrt.

Börnin okkar eru meira virði en svo.

Sigurbjörg Kristín Óskarsdóttir skipar 6.sæti B-lista Framsóknar og óháðra

(Greinin birtist fyrst í Fréttum)

Helsta baráttumál B-listans er að teknar verði upp íbúakosningar í Vestmannaeyjum. Við leggjum til að 25% bæjarbúa geti með undirskriftalistum óskað eftir kosningum um einstök mál, önnur en lögbundin verkefni sveitarfélagsins og þannig haft bein áhrif á mótun samfélagsins í Eyjum. Með því móti teljum við að bæjarstjórn geti unnið í betri sátt við íbúana en verið hefur. En hvað er íbúakosning og hvernig fer hún fram?  Við getum tekið dæmi um hvernig vinna má skipulag tjaldsvæðisins á mun lýðræðislegri hátt en gert hefur verið.

Íbúar Bessahrauns gætu staðið fyrir undirskrifasöfnun meðal kosningabærra íbúa. Takist þeim að safna undirskriftum 25% kjósenda væri bæjarstjórn skylt að láta fara fram kosningar um staðsetningu tjaldsvæðisins. Þá gæti bæjarstjórnin auglýst eftir hugmyndum um nýja staðsetningu og bæjarbúum gæfist þannig kostur á að skila inn hugmyndum. Bærinn ynni í framhaldinu úr tillögunum, greindi kosti þeirra og galla út frá sjónarmiðum ferðaþjónustu, íbúa og annarra sem hagsmuna ættu að gæta,  auk þess að gera kostnaðaráætlun fyrir hvert svæði.

Að því loknu má fækka valkostunum, t.d. miðað við það fjármagn sem ætlað væri í framkvæmdina. Þessir valkostir væru svo kynntir ítarlega, með opnum fundi og auglýsingu. Að lokum yrði boðað til kosninga þar sem bæjarbúar tækju endanlega ákvörðun um staðsetningu tjaldsvæðisins.

En er þetta ekki óþarflega flókið og dýrt? Vissulega er þetta flóknara ferli en ef bæjarstjórn gæti tekið ákvörðunina einhliða. Hins vegar má benda á að þau kærumál, breytingar á skipulagi og tafir á framkvæmdum sem geta fylgt einhliða ákvörðunum kosta líka mikinn tíma og peninga. Kosningarnar sjálfar þurfa svo ekki að kosta mikið. Hægt er að gefa fólki kost á að kjósa rafrænt, t.d. í gegnum heimabanka, auk þess sem hægt væri að setja upp tölvur í ráðhúsinu þar sem fólk gæti fengið aðstoð við að greiða atkvæði. Með því að láta kosningarnar standa yfir í nokkra daga þyrftu þær ekki að valda umtalsverðu álagi á þá starfsmenn bæjarins sem þeim sinntu, auk þess sem talning og úrvinnsla yrði öll rafræn.En er þetta ekki óþarflega flókið og dýrt? Vissulega er þetta flóknara ferli en ef bæjarstjórn gæti tekið ákvörðunina einhliða. Hins vegar má benda á að þau kærumál, breytingar á skipulagi og tafir á framkvæmdum sem geta fylgt einhliða ákvörðunum kosta líka mikinn tíma og peninga. Kosningarnar sjálfar þurfa svo ekki að kosta mikið. Hægt er að gefa fólki kost á að kjósa rafrænt, t.d. í gegnum heimabanka, auk þess sem hægt væri að setja upp tölvur í ráðhúsinu þar sem fólk gæti fengið aðstoð við að greiða atkvæði. Með því að láta kosningarnar standa yfir í nokkra daga þyrftu þær ekki að valda umtalsverðu álagi á þá starfsmenn bæjarins sem þeim sinntu, auk þess sem talning og úrvinnsla yrði öll rafræn.

(Greinin birtist fyrst í 1.tölublaði blaðs B-lista Framsóknar og óháðra í Vestmannaeyja)

Krafan um aukið lýðræði hefur verið ráðandi í samfélaginu undanfarin misseri. Skýrsla rannsóknarnefndar Alþingis sýnir glöggt hvaða hættur felast í þeirri lokuðu stjórnsýslu og flokks- og foringjaræði sem ríkt hefur hér á Íslandi undanfarna áratugi og ríkir í raun enn. Bein þátttaka almennings hefur einskorðast við kjörklefann á fjögurra ára fresti og þess á milli hafa litlar klíkur kjörinna fulltrúa og jábræðra þeirra verið einráðar. Afleiðingar þess eru öllum ljósar.

Krafan um aukið og beint lýðræði er réttmæt og á við í sveitarstjórnum, ekki síður en í landsmálunum. Aukið lýðræði kann vissulega að vera þyngra í vöfum og hugsanlega kostnaðarsamara en einræðið, en kostur þess er að ríkari sátt skapast um þær ákvarðanir sem teknar eru. Samvinnan eykst og allir fá að taka þátt í að móta sitt nærumhverfi og það samfélag sem þeir búa í.

Íbúakosningar eru eitt form aukins lýðræðis sem brýnt er að hrinda í framkvæmd hér í Vestmannaeyjum. Bæjarstjórn getur sett einfaldar reglur sem kveða á um að ákveðinn fjöldi íbúa, t.d. 25-30%, geti farið fram á kosningar um einstök mál. Kosningar gætu farið fram í gegn um heimabanka og á rafrænan hátt í ráðhúsinu og gætu staðið yfir í nokkra daga. Á þann hátt gæfist öllum bæjarbúum færi á að segja sína skoðun án umtalsverðs kostnaðar fyrir bæjarfélagið. Þannig væri hægt að sjá fyrir sér kosningar um framtíðarstaðsetningu tjaldsvæðisins, forgangsröðun í framkvæmdum, áherslur í samgöngum og fleira. Bærinn gæti staðið fyrir opnum kynningarfundum um þá valkosti sem í boði væru hverju sinni og myndi það auka á umræður og upplýstar ákvarðanir kjósenda.

Aukið gegnsæi í stjórnsýslunni er annar mikilvægur þáttur lýðræðisins. Með öflugri vefgátt væri hægt að auka aðgengi bæjarbúa, ekki aðeins að þeim ákvörðunum sem teknar hafa verið, heldur ekki síður að ákvarðanaferlinu sjálfu og hægt væri að gefa íbúum kost á að koma á framfæri athugasemdum og ábendinum á einfaldan og auðveldan hátt. Beinar útsendingar á vefnum frá bæjarstjórnarfundum auka einnig gegnsæið og reglulegir opnir fundir nefnda bæta upplýsingastreymi og aðgengi bæjarbúa að stjórnsýslunni.

Lýðræði, samvinna og gagnsæi eru kjörorð B-listans í komandi sveitarstjórnarkosningum. Okkar helsta baráttumál er að efla opna umræðu meðal bæjarbúa og gefa þeim tækifæri til að taka beinan þátt í stjórnun og stefnumótun bæjarins allt kjörtímabilið, en ekki aðeins 29. maí.

Sigurður E. Vilhelmsson og Sonja Andrésdóttir skipa 1. og 2. sæti B-lista Framsóknar og óháðra (Britist fyrst í Fréttum)